خانه رینه لاریجان

ورای فرم وشکل ظاهری آن چه معنا و انگاره ای وجود دارد؟آفريده ای که آفريد گارش انسان است،در اعماق لايه های پنهان خود بيانگر چه مضمون اساطيری- انسانی است؟روانکاوان و فيلسوفان با استفاده از روانشناسی اعماق تا حدودی پاسخ اينگونه سؤالات را داده اند .

رابطه بين انسان،روان پيچيِده او و فضای پيرامون او رابطه ايست عميق.

به عقيده روانکاوان اعماق،خانه بازتابی است از اين که انسان خود را چگونه مي بيند.عينی ترين مثال ها نيز خانه هايی هستند در شعر و ادبيات و رؤيا که ويژگی ها و کيفيات انسانی دارند.به عنوان مثال محل قرار گيری ورودی در خانه ها،به طرزی نمادين،بيانگر نحوه ارتباط ساکنين آن خانه با ساير افراد جامعه است.حتی شهرها نيز بر مبنای تصويری که مردم از جهان واز خود دارند،ساخته شده اند.

فرويد در تقابل با نظريه نا آگاه جمعی يونگ نظريه نا آگاه فردی را پيشنهاد کرد که ذخيره کننده خاطرات تحت فشار و سرکوب شده دوران کودکی است.روان اين خاطرات را در خودش نگه می دارد تا زمانی که به واسطه رؤيا يا چيزی همانند آن در زمان بيداری دوباره به حالت آگاه بازگردند.

اما به عقيده يونگ و بر پايه مطالعاتش در رؤياهای بيمارانش و نيز در اسطوره های بدوی و ساختار انسان بدوی (انسانی با سطح آگاهی پائين) تئوری نا آگاه فردی به تنهائی قادربه تبيين الگوهائی که کلی وهمگانی به نظر می رسيدند نبود.

در اينجا ما با نظريه نا آگاه جمعی او آشنا می شويم که فرد را با گذشته خودش مرتبط می سازد. گذشته ای که سرچشمه های ابدی و بنيادی نيروی روانی در آن ذخيره شده اند و يونگ آنها را سرنمون يا آرکتيپ می نامد.

آشنايی کلی با عقايد يونگ:

يونگ به روانشناسی اعماق می پردازد و از آنجا که روانشناسی اعماق نيز به لايه های ژرفتر وجود مرموز ما می پردازد،پس روانشناسی اعماق نمی تواند پديده ای منفک از سايرپديده ها باشد که به آسانی بتوان آن را فهميد.به عکس روانشناسی اعماق می بايد با کليه عوامل مهمی که در تکوين شخصيت ما دست دارند و به انسان به عنوان انسان می پردازند،مربوط باشد.